Remko Bicentini, de zoon van de eerste Antilliaanse voetballer in Nederland, Mozes Bicentini, die voetbalde bij de profclub NEC Nijmegen, vindt dat hij het allemaal in zich heeft: ondernemer pur sang maar bovenal voetbalfanaat. Hij vond dat hij er meer mee moest doen.
Van een onzer verslaggevers
Hij begon zijn voet balcarrière als vijfjarige jongetje bij s.v. Hatert in Nijmegen. Daar werd al snel ontdekt dat hij de voetbalkwaliteiten van zijn vader had meegekregen. Het was dan ook niet vreemd dat Remko al op zijn twaalfde bij een professionele club als NEC Nijmegen ging voetballen, en later net als zijn vader een contract als betaald voetballer wist af te dwingen. ,,Als je al zo jong op hoog niveau sport, leer je veel over discipline en doorzetten, dat probeer ik nu ook als trainer en met de stichting Fundashon Bicentini op de Nederlandse Antillen over te brengen”, aldus Bicentini. De combinatie van zijn roots en zijn passie voor voetbal bracht hem op een avond, in een gesprek met zijn vader, op het idee om meer te gaan doen voor de jeugd van Curaçao. Bicentini: ,,Ik had het met mijn vader over hetgeen we terug zouden kunnen doen op met name Curaçao. Zijn gedachte was om de jongeren, en dan vooral de kansarme jeugd, op Curaçao een beter bestaan te kunnen bieden. Mijn gedachte was meteen om een stichting op te richten, om vanuit het rijke Nederland sociaalmaatschappelijke sportprojecten te ontwikkelen en deze uit te voeren op Curaçao.” En daarmee was Fundashon Bicentini in 2007 geboren. Fundashon Bicentini heeft zich tot doel gesteld om de jeugd op Curaçao betere kansen te bieden op so-
ciaal- maatschappelijk vlak, maar ook op de arbeidsmarkt. Ieder jaar zijn er veel drop-outs onder de jongeren in het onderwijs. Ze behalen geen startkwalificatie en hun kansen op de arbeidsmarkt zijn van begin af aan erg zwak. Om deze jongeren en vooral jongens van de straat te houden worden er door het jaar heen door de stichting diverse clinics gegeven aan kinderen in de armste wijken op Curaçao door onder andere dertig ambassadeurs van de Fundashon uit Nederland. Tevens wordt er gezorgd voor begeleiding in het onderwijs en bij het zoeken van een geschikte baan of stage. Niet alleen de invulling, maar ook de omgeving waarin een kind zich bevindt is
van belang, dat beseft Bicentini zich goed. Daarom wordt er ook heel hard gewerkt aan de Bicentini Sportplaza. Deze sportplaza moet de mogelijkheid bieden om de jongeren op Curaçao na school te kunnen laten sporten onder begeleiding van lokale trainers die door de stichting zijn opgeleid.
Het is heel belangrijk dat juist de lokale bevolking, de ouders uit de wijken, op een goede en laag drempelige manier worden getraind, zodat zij zelf hun kinderen ook kunnen begeleiden bij naschoolse sportactiviteiten. Zo wordt voorkomen dat de jeugd op straat gaat zwerven, zo vindt Bicentini. Hij is niet alleen met zijn Fundashon en niet de enige die wat terug zou willen doen voor zijn geboorteland. Ons land is inmiddels een groot aantal profvoetballers rijker die van oorsprong Antilliaans of Arubaans zijn. ,,Onder de noemer ‘Dutch Caribbean Stars’ verzamelen wij met onder andere Theo Singerling, de voorzitter van onze stichting, ook geld in”, aldus Bicentini. Ook met de amateurs van voetbalvereniging AWC Wijchen, waar hij vier jaar voetbalde voor hij doorging als trainer, worden al enkele jaren ‘goede doelen’-activiteiten georganiseerd ten bate van de kansarme jeugd op Curaçao. ,,AWC uit Wijchen in Nederland is officieel partner van mijn stichting”, aldus Bicentini, ,,en middels werkacties, sponsoravonden, doelpuntenacties, het spelen van benefietwedstrijden worden er gelden gegenereerd ten behoeve van de kansarme jeugd op Curaçao. AWC uit Wijchen fungeert ook als vertegenwoordigend elftal van de Fundashon Bicentini en gaat jaarlijks met Bicentini mee naar Curaçao om daar wedstrijden te spelen en clinics te verzorgen op scholen en in wijken als onder andere in Seru Fortuna, Fuik, Soto en Muizenberg. Wijken die het heel hard nodig hebben. Enkele ambassadeurs van de Fundashon Bicentini zijn bijvoorbeeld Robin Nelisse, Gregory van der Wiel, Vurnon Anita en Leroy Fer. De jeugd wordt daardoor gemotiveerd en geïnspireerd om na school niet op straat te hangen, maar op een sociaalmaatschappelijke wijze met elkaar om te gaan. Deze naschoolse activiteiten worden gedurende het hele jaar gecontinueerd. Bicentini: ,,Het is mooi om te zien hoe deze partner zich zo fantastisch inzet hier in Nederland, maar nog harder op Curaçao om de jeugd heel veel plezier te bezorgen, en daardoor steeds weer met de neus op de feiten te worden gedrukt, en te realiseren hoe goed ze het hier in Nederland wel niet hebben. Aankomend jaar, in 2013-2014, gaan we ons buiten de Broeder Rigobertusschool in Santa Rosa, verder ontwikkelen door diverse nieuwe scholen waaronder de Chaya Willemsschool, de Fatimaschool, de Ala Blankaschool, de Nelly Winkelschool en de Kolegio Sùr Herman Joseph – te oorzien van sport- en leermaterialen, maar ook door kennis en begeleiding te geven zodat op deze scholen ook sportactiviteiten kunnen worden ontplooid. In 2009 zijn we daar mee begonnen en het is heel mooi om te zien dat er op alle fronten vooruitgang wordt geboekt. Je ziet die kinderen ge woon groeien, ze zijn steeds meer met sport bezig. Dit maakt hun toekomst stabieler en biedt ze later op die manier uiteindelijk betere kansen op de arbeidsmarkt.” Subt Ook de jeugd van Subt is een onderdeel van de stichting. Subt is de club van wijlen Moises Bicentini, de vader van Remko. Vader Moises is als jongeman naar Nederland gegaan om profvoetballer te worden bij NEC Nijmegen. Hij was een van de eerste Antilliaanse profvoetballers in Nederland. ,,Ikzelf ben in 1968 in Nijmegen geboren. Mijn opvoeding ligt vanzelfsprekend in de lijn van het voetballen. Ook ik heb betaald voetbal gespeeld in het eerste van NEC, maar zeker omdat mijn vader in hart en nieren Subt was, is mijn wens volledig uitgekomen om Subt te kunnen helpen en te ondersteunen”, aldus Bicentini. Door de grote renovatie van het stadion kan de Fundashon Bicentini ook optimaal functioneren nu en voor de verdere toekomst. Germain Manuel en Tino Chance zijn dan ook namens de Fundashon Bicentini al geruime tijd bezig om advies en ondersteuning te geven aan de gehele jeugd van Subt, en dat werpt volgens Bicentini nu al zijn vruchten af. Glennon Haynes Fundashon Bicentini is deze week begonnen om mee te helpen om de droom van Glennon te kunnen laten uitkomen. Glennon was een goede voetballer van Sentro Dominguito. Op 10 mei 2005 speelde Sentro Dominguito tegen Victory Boys en dit was tevens zijn laatste wedstrijd. In een duel om de bal met zijn directe tegenstander ging het fout, waardoor Glennon zwaar geblesseerd raakte en in een rolstoel belandde met als gevolg dat hij nooit meer zou kunnen voetballen door zijn dwarslaesie. ,,Toen Glennon mij het hele verhaal vertelde en aangaf in welke situatie hij zit, was meteen de gedachte om via de stichting een helpende hand te bieden”, aldus Bicentini. Hij rijdt in een oude en te kleine rolstoel, een grotere elektrische rolstoel, daar heeft hij de middelen niet voor, ook zijn auto moet helemaal aangepast en omgebouwd worden zodat hij zichzelf zou kunnen vervoeren. De voetbalprof ging met Glennon naar Colombia voor controle. Om zijn hoofd boven water te kunnen houden verkoopt hij nu aan huis eten aan bedrijven. Glennon staat zo positief in het leven en heeft een grote droom, namelijk een eigen sportcafé in zijn eigen tuin, en voor de Wereldkampioenschappen 2014 is zijn droom dat deze open kan gaan. Zijn rolstoel en de controles in Colombia zijn voor zijn gezondheid het belangrijkste, maar de Fundashon Bicentini gaat Glennon ook helpen om zijn grote droom uit te kunnen laten komen.